Zondagsrust

Vanochtend stond de inmiddels traditionele familierit op het programma. Hannes, Richard, Eelco en ik maken steevast een rondje over de Friese wegen en zeker zo rond deze dagen is wat extra training geen overbodige activiteit. Zoals een groot sportman altijd zegt, achterstand is dodelijk of een ander sportman die zegt, in de winter wordt de basis voor het komende seizoen gelegd. Hoe anders verliep deze zondag...... Om half tien appte (is dit goed Nederlands???) Richard dat de verkoudheid die hij onder de leden had hem deed besluiten niet op de stappen vandaag. DNS derhalve voor Richard. Kwart voor tien gaat de telefoon. Hannes aan de lijn in volledige vertwijfeling. Gistermiddag had hij al een enorme inspanning geleverd met de A groep van FTTC Stiens maar vanochtend wilde hij, alsof hij nog een vitale dertiger is, weer op pad. Zijn ega attendeerde hem er op dat het misschien wel iets te gek zou zijn. In zijn jeugdig enthousiasme dacht Hannes daar anders over maar meestal krijgen vrouwen hun zin dus ook deze ochtend. Het is natuurlijk ook positief uit te leggen, arbeidsrust verhouding is van belang en zodoende was het beter dat Hannes thuis bleef. U leest het allemaal en begrijpt dat in diverse huishoudens van de familie Procee van zondagsrust geen sprake was. Dan naar het fietsen van vandaag. Hier kan ik kort over zijn, 50 kilometer via de antiwindroute en samen met zwager Eelco heerlijk genoten van een waterig zonnetje en prima omstandigheden.