Felicitaties van Richard |
donderdag 30 mei 2013
Klasbak 2013
dinsdag 28 mei 2013
Sella Ronda
Vandaag de Sella Ronda gefietst.
68 kilometer met 2000 hoogtemeters.
Vanuit Pedraces vertrokken wij vanochtend om 9.30 uur richting Corvara. Rustig infietsen omdat vanuit dit dorp de klim naar de Gardenapas begint. Een prachtige geleidelijke klim van ongeveer 9 km. Vervolgens afdalen en weer klimmen, nu richting de Sellapas. Die voelde wat minder prettig omdat hij minder geleidelijk loopt. Steile en wat minder stijle stukken wisselen elkaar daar af en dat ligt mij niet zo. Boven op de Stella pas pauze en koffie met apfelstrudel (mit sahne). De afdaling die volgde was in het begin erg koud maar later toch wel prettig. Hier kom je ook langs het monument van Fausto Coppi, een legendarische fietser uit Italië. Daar begint ook direct de klim van de bekende Pordoi. Een klim naar een fantastisch punt waar je gevoelsmatig heel klein en nietig bent vanwege het zicht op het Sella massief. Vanaf dit punt een lange overzichtelijke afdaling naar Arabba vanwaar de laatste klim van de dag begint, de Campolongo. Eenmaal boven volgt alleen nog een afdaling naar Corvara en dan naar Pedraces. Moe, ik kan best zeggen heel moe, maar zeker ook enorm voldaan en trots kijk ik terug op mijn mooiste wielerdag in de afgelopen twee jaar dat ik fiets. Wat een prachtige wereld.
De "Sella Ronda" is een rondje in de Italiaanse Dolomieten over 4 paswegen: de Sellapas (2244 m), Pordoipas (2239 m), Campolongopas (1875 m) en Gardenapas (2121 m). |
68 kilometer met 2000 hoogtemeters.
Vanuit Pedraces vertrokken wij vanochtend om 9.30 uur richting Corvara. Rustig infietsen omdat vanuit dit dorp de klim naar de Gardenapas begint. Een prachtige geleidelijke klim van ongeveer 9 km. Vervolgens afdalen en weer klimmen, nu richting de Sellapas. Die voelde wat minder prettig omdat hij minder geleidelijk loopt. Steile en wat minder stijle stukken wisselen elkaar daar af en dat ligt mij niet zo. Boven op de Stella pas pauze en koffie met apfelstrudel (mit sahne). De afdaling die volgde was in het begin erg koud maar later toch wel prettig. Hier kom je ook langs het monument van Fausto Coppi, een legendarische fietser uit Italië. Daar begint ook direct de klim van de bekende Pordoi. Een klim naar een fantastisch punt waar je gevoelsmatig heel klein en nietig bent vanwege het zicht op het Sella massief. Vanaf dit punt een lange overzichtelijke afdaling naar Arabba vanwaar de laatste klim van de dag begint, de Campolongo. Eenmaal boven volgt alleen nog een afdaling naar Corvara en dan naar Pedraces. Moe, ik kan best zeggen heel moe, maar zeker ook enorm voldaan en trots kijk ik terug op mijn mooiste wielerdag in de afgelopen twee jaar dat ik fiets. Wat een prachtige wereld.
maandag 27 mei 2013
Campialongo beklommen
Vandaag de verplaatsing van Pedrazzo naar Pedraces. Vanmiddag na binnenkomst in het hotel Ustaria Posta direct omgekleed om te fietsen. De rit zou twee colletjes bevatten maar gek genoeg is de weg hier nergens vlak dus ja dat is steeds korte klimmetjes en dan blijft het niet bij twee. Na een eerste kwartier van infietsen begint het serieuze werk. De Campialonga...... In het begin zeer stijl maar na een kleine 3 km zwakt hij af naar zo'n 6 a 7 procent. Vervolgens liep hij heel lekker. Ik had goede benen vandaag. Boven aangekomen een bordje op de foto scoren en wat warme kleren aantrekken. Daarna de afdaling in en dan ligt daar ineens een medestrijder (Henk Postma) op het asfalt. Een klapband voor, en zijn afdaling was kansloos, zou hij later zelf zeggen. Een geluk bij een ongeluk is dat hij geen breuken heeft maar een pijnlijke schouder, heup en knie maakt verder fietsen voor hem deze week waarschijnlijk lastig. Richard en ik zijn snel terug gereden naar het hotel, auto ophalen en Henk van de Campialongo oppikken. Het is voor mij dus bij één col gebleven maar gezien de omstandigheden geen enkel probleem. Het blijft desondanks genieten.
zondag 26 mei 2013
Toch de Marcialonga
De officiële rit was afgelast, toch vandaag met onze eigen ploeg de korte afstand van de Marcialonga gereden. In de eerste klim van deze rit een stukje van 19%. Dat is niet lekker kan ik zeggen. Vervolgens viel het allemaal wel mee en was het in principe alleen maar afdalen.....Nou ja, niet helemaal maar zo erg als de eerste klim werd het niet meer.
Als toetje wilden de medestrijders de beruchte Pim-Pam-Peggeo rijden die over zo'n 10 km een stijgingspercentage heeft van 15%. Na 3 loodzware kilometers had ik geluk dat ook Rik het welletjes vond en zijn we samen rustig terug gepeddeld naar Predazzo. Gaandeweg de middag kwamen de anderen vermoeid en ook heel voldaan terug. Morgen verplaatsen wij ons naar een hotel in Pedraces (Alte Badia) om daar de rest van de week door te fietsen.
Als toetje wilden de medestrijders de beruchte Pim-Pam-Peggeo rijden die over zo'n 10 km een stijgingspercentage heeft van 15%. Na 3 loodzware kilometers had ik geluk dat ook Rik het welletjes vond en zijn we samen rustig terug gepeddeld naar Predazzo. Gaandeweg de middag kwamen de anderen vermoeid en ook heel voldaan terug. Morgen verplaatsen wij ons naar een hotel in Pedraces (Alte Badia) om daar de rest van de week door te fietsen.
bordje gescoord in de sneeuw
de Marcialonga is afgelast vanwege de sneeuwval. Vandaag toch een leuke beklimming gedaan. De Passo Rolle, 21 kilometer klimmen en grotendeels door de sneeuw.
donderdag 23 mei 2013
Skiën in Nauders (Oostenrijk)
Ja lieve mensen u leest het goed. Vandaag 23 mei 2013 begint mijn verhaaltje met Skiën in Nauders. Vandaag vertrokken met Henk Bianchi all inclusive en Red Bull Richard richting de Dolomieten in Italië voor een fietsweek. We overnachten onderweg in Nauders, Oostenrijk waar de berichten doorkomen van koudste dag ooit op 23 mei en aangepaste Giro etappe vanwege sneeuwval. Gelukkig heb ik mijn skikleding mee en kunnen we in plaats van fietsen lekker skiën, want Nauders is een echt ski oord. Bis morgen......
zondag 19 mei 2013
Laatste test voor de Dolomieten
Vandaag met Richard afgesproken om nog één lange duurrit te doen voordat we aanstaande donderdag vertrekken naar Italië. Het voelde goed, ik mag wel zeggen zeer goed. Ben ik er dan klaar voor, zo'n week in de Dolomieten? Nee,dat niet. Maar toch, ik hef dur sin in. Vandaag dus een duurrit. Van Leeuwarden naar Bergum, Suameer, Surhuisterveen naar Opende. Daar vandaan terug via Zwaagwesteinde en Oenkerk om na 86 km weer terug te komen in Leeuwarden. Nu tv kijken naar de Giro waar ze op De Galibier finishen. Dat wordt 31 augustus voor mij nog een volgende uitdaging dit jaar, maar eerst de Dolomieten bezoeken.
dinsdag 14 mei 2013
Goed zaken doen in Valkenburg
Vandaag een zakelijke afspraak met Motorola en ScanSource. Omdat de agenda's moeilijk op elkaar waren af te stemmen vanwege de diverse fietstrainingsstages van betrokkenen werd gekscherend geopperd om dan ook deze dag maar een fietstraining te koppelen aan een ochtend vergaderen. Enige weken geleden verbleven Gerrit en ik (samen met een aantal Marcialongisten) bij vriend Ruud Lemmens, Hotel Rido, in Valkenburg en dit is zeer goed bevallen. Toen dit voorstel dan ook kwam hebben wij Hotel Rido een mail gestuurd of wij gebruik mochten maken van een vergaderplek, koffie, lunch en douche. Het antwoord was ja en Ruud adviseerde ons bij de lunch dan ook nog gebruik te maken van een veelgevraagd voortreffelijk pasteitje, in de loop van de middag heb ik van dit voortreffelijke pasteitje overigens nog drie keer genoten. Om half elf begon de vergadering, twaalf uur lunch, daarna vervolg vergadering, half drie omkleden en drie uur op de fiets. Hetzelfde rondje als enkele weken geleden gedaan. 55 km met als start de Cauberg, verderop de Bemelerberg en de Loorberg. Vooral de Loorberg is vanuit Slenaken een mooie klim en liep vandaag ook best lekker. Bij terugkomst heerlijk gedoucht en uiteindelijk om zeven uur weer richting Leeuwarden vertrokken.
zaterdag 4 mei 2013
Campione, Campione, olé olé olé
Gisteravond ook zo genoten? Nou ik wel. Mien clubke is kampioen wurden gisteravond. Kippenvel momentje. Het werd daardoor later dan verwacht dat ik op bed ging, ik heb zelfs nog overwogen naar het stadion te gaan. Uiteindelijk verstandig gedaan omdat vandaag een rit in het Duitse Tecklenburg verreden zou gaan worden. Om half negen zou Richard mij oppikken om vervolgens in Deinum Henk Postma op te halen. Rond elf uur kwamen wij aan en begonnen onder prachtige weersomstandigheden (zon, 19 graden en weinig wind) in korte broek en shirt met korte mouw aan onze rit. Na een paar mooie klimmetjes en evenzovele kuitenbijters was er rond één uur de onvermijdelijke kaffee mit apfelstrudel und sahne, die vandaag lekkerder smaakte dan anders. Na de pauze eenzelfde beeld als daarvoor, klimmetjes en kuitenbijters. Na 72 kilometer en 1280 hoogtemeters zat het er op waarbij de laatste 10 km de pijp leeg was en dan moet je nog weer terug naar de parkeerplaats in Tecklenburg. Waarschijnlijk was dit de laatste training waar bergjes in zaten voordat ik eind mei naar De Dolomieten vertrek voor de wedstrijd om de klasbaktrofee. De kansen op succes en eeuwige roem zijn weer toegenomen en met de moraal is niks mis. Oja, en CAMBUUR is kampioen!!!!!!!!!!!!! Dat was een verrassing dus wie weet win ik de klasbaktrofee.
Campione, Campione olé olé olé
Campione, Campione olé olé olé
vrijdag 3 mei 2013
Spits kopt met roze feestje
In de kantine van ViaData liggen tijdens de pauze altijd een aantal bladen en kranten. Vandaag lag daar de Spits met op de sportpagina een opzienbarend artikel aangezien gedacht werd dat het roze voorbehouden was aan de ViaData wielrenners.
Abonneren op:
Posts (Atom)