Vlaanderen check

Vlaanderen kan ik ook weer van mijn lijstje afstrepen. De muur van Geraardsbergen, Bosberg, Taaienberg, Congoberg, diverse kasseistroken en nog veel meer heuvels die niet genoemd werden zijn onder mijn wielen doorgegaan. In zeer goed gezelschap in twee dagen 220 kilometer gefietst en ongeveer 2000 hoogtemeters overbrugd. Zoals op een ander blog ook gesteld, ik ben blij dat ik een Klasbak ben!

Sallandse Pano(d)rama tocht

Het paasweekeinde zit er op en na de 100km van de Juweel van Leeuwarderadeel van zaterdag was het paasmaandag de Sallandse Panoramatocht in Lemelerveld van 100km die op het programma stond. Gezien de achterliggende weken was het afwachten hoe de conditie zou zijn en voornamelijk ook hoe snel het herstel zou zijn. Over dat alles kan ik kort zijn, het ging prima! De tocht was vanwege de lichte hellingen, Lemelerberg, Holterberg en nog wat andere bergen goed voor een paar hoogte meters en ook de omgeving was over het algemeen heel erg mooi. Met totaal een zestal klasbakken, ik noem ze in willekeurige volgorde, Henk, Sake, Tjeerd, Ryk, Richard en scribent was een illuster gezelschap aan de start verschenen die allen op geheel eigenwijze in voorbereiding zijn op het klasbakfietsevenement eind mei in Frankrijk. Ook vandaag stond wat mij betreft alles in het teken van training en voorbereiding. Meedoen was vandaag belangrijker dan winnen, dat lijkt mij in dit stadium van het seizoen voor iedereen duidelijk. Het begin was ietwat druilerig maar zonder wind had niemand in de groep het zwaar, zelfs diegenen die het kopwerk deden gaven te kennen niet te zweten. In de pauze, vlak na de Holterberg, stond de onvermijdelijke appeltaart met slagroom op het programma en ik kan u vanaf deze plaats vermelden dat deze appeltaart de toets der kritiek op uitstekende wijze heeft doorstaan en door de Apfelstrudel polizei met een dik verdiende 8 werd beloond. Na de pauze was het weer iets vriendelijker alhoewel de temperatuur niet overhield. De wind was iets toegenomen en het tempo in de groep werd iets opgeschroefd maar voor iedereen was dit goed te volgen. Op de Lemelerberg was er voor een ieder nog een behoorlijke inspanning omdat daar nog even extra tempo werd gemaakt en boven aangekomen kon rustig de laatste kilometers naar Lemelerveld ingezet worden. Als laatste krachtsinspanning had ik mij voorgenomen nog één laatste sprint te trekken, toevallig stond aan het eind van die sprint ook het gemeentebordje van Lemelerveld. Hier voltrok zich echter bijna een klein drama binnen het zespersoons klasbakpeloton omdat een renner hier onheus bejegend werd. De trainingsleer zegt dat aan het einde van een duurinspanning een laatste sprint nog erg goed is om het lichaam te stimuleren en daarmee beter te worden. Dat niet iedere renner dit begrijpt en iets minder goed met zijn sport bezig is deert mij dan niet zoveel maar om dit af te doen als een laffe streek zegt veel meer over de renners die deze woorden bezigen en niet die ene vermaledijde laatste sprint trekken. Er was slechts één andere klasbak die paasmaandag liet zien dat hij ook goed bezig is door ook te sprinten. Nadat de rust was wedergekeerd in de groep werden de laatste vier kilometer rustig uit gefietst waarbij toen nog wel een opmerkelijk feit te vermelden viel, de niet sprinters wilden toen de laatste 800meter die ontbraken bij de officiële tocht extra fietsen om zo aan de buitenwereld te kunnen laten zien dat ze boven de 100km uitkomen, Tja dan zou ik toch voor de sprint zijn gegaan. Al met al een prachtige dag en een voor herhaling vatbare tocht.   

Juweel van Leeuwarderadeel 2015

Windstil, (bijna) droog en een graad of tien was datgene wat ons tijdens deze Juweel werd voorgeschoteld. Het is een tocht van 100 kilometer door een gebied waar wij met enige regelmaat doorheen rijden om te trainen. Hier zijn echt mooie delen die zeker in het voorjaarszonnetje mooi zijn om te doorkruisen en ook deze keer is het genieten. Met een prachtig ploegje van 19 renners, voornamelijk Fietsfriezen en klasbakken, is het onderweg ook erg gezellig. In Twijzel werd gepauzeerd. Helaas was de appelgebak van dusdanige kwaliteit dat er niet eens een cijfer gegeven is en ook de koffie en het etablissement waren zwaar onvoldoende. Dit alles mocht de pret echter niet drukken en na de pauze ging het vrolijk weer verder. De wind was inmiddels opgekomen en de eerste vermoeidheid werd bij sommigen zichtbaar. De laatste 10 kilometer was voor een aantal nog een slijtageslag want met volle wind tegen langs de Dokkumer Ee moest iedereen nog even diep gaan. Vermoeid maar voldaan keren we terug in Stiens. Herstellen voor maandag want dan staat de Sallandse Panoramatocht op het programma.